Zakładanie wkłucia dożylnego

Kaniulacja żyły obwodowej jest powszechną procedurą medyczną i jedną z podstawowych umiejętności medyka. Jest stosowana u wszystkich pacjentów wymagających podawania leków i płynów drogą dożylną. Umożliwia również pobranie próbek krwi.

• Serweta medyczna

• Staza

• Środek do dezynfekcji skóry

• Tupfery

• Kaniula

• Opatrunek do zabezpieczenia miejsca wkłucia

• Strzykawka z igłą

• Sól fizjologiczna

• Rękawiczki ochronne

Zaczynamy od założenia rękawiczek.

Zakładamy stazę na ramię pacjenta. Staza hamuje odpływ krwi z kończyny, przez co naczynia stają się bardziej widoczne. Oceniamy wizualnie i palpacyjnie miejsce wkłucia.

Odkażamy skórę w miejscu planowanego wkłucia środkiem do dezynfekcji skóry.

Za pomocą 3 palców chwytamy kaniulę za korpus.

Wkłuwamy pod kątem 30-45 stopni, następnie obniżamy kąt wkłucia. (rys.1)

rys.1

 Ukazanie się krwi jest oznaką prawidłowego umiejscowienia kaniuli. Wycofujemy igłę z jednoczesnym wprowadzeniem kaniuli do światła naczynia i zdejmujemy stazę. (rys.2)

rys.2

Uciskamy żyłę powyżej miejsca wkłucia, by ograniczyć wypływ krwi i zabezpieczamy światło wkłucia jałowym koreczkiem. Następnie zabezpieczamy całość opatrunkiem. (rys.3)

rys.3

W celu weryfikacji umiejscowienia i drożności kaniuli dożylnej używamy roztworu soli fizjologicznej. (rys.4)

rys.4

Gotowe! Wkłucie dożylne założone

Bibliografia

CDC – Wytyczne dotyczące zapobiegania zakażeniom odcewnikowym, 2011.
Płaszewska-Żywko L.: Dostępy naczyniowe [w]: Kózka M., Płaszewska-Żywko L.: Procedury
Pielęgniarskie, PZWL, Warszawa 2009